Kunst in de Brussels metro

De leden van 'Kunst & Cultuur' ontvingen een persoonlijke uitnodigingsmail op 17 mei

Uit een Oude folder MIVB-STIB uit 1985 © MIVB-STIB

Via het openbaar vervoer, nl. de metro en de premetro, verkennen we de Brusselse ondergrond en bezoeken wij het grootste "openluchtmuseum" met méér dan 60 kunstwerken. 

Gepland voor 1900 werd het metronet een feit vanaf 1965. Het Brusselse metronetwerk is dus nog een vrij jonge realisatie. De metro's van London, Berlijn, Moskou, Parijs en Boedapest zijn oudere infrastructuren en sommige zijn ook merkwaardig voor de architectuur. 

Kunst in de metro integreren was echter wel een volledig nieuw idee en werd toen verdedigd door minister Bertrand, bevoegd voor verkeer, die een grote interesse had voor kunst. Zijn stelling was dat de metro als publieke ruimte ook aangenaam en levendig moest zijn. Kunstwerken konden m.a.w. zorgen voor een atmosfeer. 

In tegenstelling tot musea kon hier de 'drempel' verlaagd worden en kwamen de metrogebruikers spontaan in aanraking met kunst. Er werd daarom een artistieke commissie opgericht en allerlei voorwaarden uitgedacht. Deze commissie bestaat nog steeds maar heeft wel een nieuwe naam gekregen, het ACVI of de Artistieke Commissie voor Vervoerinfrastructuur. 

De creaties zijn zowel als herkenningspunt en als speelse schepping opgevat. 

Voor 1979 werden vooral beroemde en al iets oudere artiesten aangetrokken. 

U staat er oog in oog met de werken van beroemde artiesten zoals o.a. Roger Raveel (Merode), Edmond Dubrunfaut (Louiza), Hergé (Kuifje) (Stokkel), Jan Burssens (Zwarte Vijvers), Paul Delvaux (Beurs), Octave Landuyt (Naamse Poort bij de Gulden Vlieslaan) en Van Hoeydonck (Graaf van Vlaanderen). 

 Na 1980 kwam er aandacht voor andere disciplines en werden dus ook installaties met spiegels, fotopanelen, zelfs een heus tapijt en glasramen geïnstalleerd. Een trend die verdergezet werd in de jaren '90 met creaties van podiumkunstenaars en ceramiekartiesten. 

Last but not least kregen ook vrouwelijke artiesten zoals Hilde van Sumere en Tapta of Françoise Schein en Monika Droste de kans om stations te decoreren.